స్నేహ0

ఈ స్నేహ0..ఈ ఆన0ద0
శాశ్వత మవుతాయనుకున్నాను
ఇలా నా జీవిత0
స్నేహితులతోవస0త0 లో
పున్నమి వెన్నెల రేయి లాగడిఛిపోతు0దనుకున్నాను
అదేమిటో...కాలానికి స్నేహ0 పై తగని కక్షేమో
చిరునవ్వులు ఛిన్న0 చేసే0దుకు
త్వరత్వరగా ము0దుకు కదిలిపోతు0ది
స0వత్స్టరాలని క్షనాలలా కరిగి0చేస్తు0ది
విడిపోక తప్పదని గుర్తుచేస్తు0ది
స్నేహమా....గమ్య0 నీవవుతావనుకున్నాను
కానీ మజిలీ చేసి వెలుతున్నాను
.............................................
ఎవరు ఎవరికి ఏమి కాము
అయినా అ0దరు అ0దరికి అయినవాల్లయ్యాము
ఇపుడేమొ ఎవరికి ఎమి కానివాల్లలా
ఎవరి దారి వాల్లు చూసుకున్నాము
......................................................
ఒ0టరిగా కూర్చుని శూన్య0 లోకి చూస్తున్నాను......
ఆ శూన్యాన్ని మనసులో వు0చుకుని
ఎక్కడోవు0ది అ0టున్న నేను
ఎ0త పిఛ్ఛిదానిని క
నులము0దే మసకబారిపోతున్న వ్యక్తిత్వాన్ని
శిలలా చూస్తూఉ0డడ0తప్పి0చి
ఏమి చేయలెకపోతున్నాను .....సరిదిద్దే
నేస్త0 దరిలేక
వె0టాడే ఒ0టరితన0 ను0డి
పారిపోలేకపోతున్నాను ...చేయి వేసి
ఓదార్చే హస్త0 లేక
కోరుకునే ఏకా0తాన్నీ అ0దుకోలేకపోతున్నాను...
ఎ0దుక0టే .. అనుక్షన0 నీడగా తోడుగ ఆలోచనల్లో నా నేస్తాలు...
జ్నాపకాల లో నవ్వుల పూవులు పూయిస్తూ
శూన్యాన్ని సైత0 స0దడిగా మారుస్తూ..